Dobrze mieszkać w Irlandii – przed Wielkim Postem można objadać się dwukrotnie, najpierw z okazji polskiego Tłustego Czwartku a potem przy okazji jego irlandzkiego odpowiednika czyli Shrove Tuesday zwanym też Pancake Day.
Małe wyjaśnienie – naleśnik w postaci znanej nam Polakom, w Irlandii kiedyś był nazywany „pancake”. Wraz z postępująca globalizacją i irlandzką modą na wszystko co amerykańskie, słowo „pancake” zaczęło oznaczyć amerykański naleśnik (czyli tak mały placuszek jak na zdjęciu poniżej) natomiast na nam znany naleśnik zaczęto mówić „crepe” czyli francuski naleśnik. W dniu Shrove Tuesday jednak „pancake” to znów ten nasz francuski naleśnik a nie ten amerykański. Confusing??? 🙂
Czemu Irlandczycy jedzą naleśniki? Bo są zrobione z jajek, mleka i masła czyli produktów, które były zakazane w Wielkim Poście. Irlandzkie tradycyjne shrovetuesdayowe naleśniki są skropione cytryną, posypane cukrem i zawinięte w rulonik. Nie wiem czemu używano tak dziwnych, ubogich dodatków, myślę sobie, że to z powodu biedy – nie stać ich było na jakieś wymyślne dżemy owocowe itp. ale z drugiej strony jeśli z powodu biedy to skąd brali cytrynę – jakby nie było towar importowany.
Tu (click) można znaleźć przepis na naleśniki shrovetuesdayowe. A więc zakładam luźniejsze ubranka i ….. naleśniki…i’m coming….!!!!
W krainie deszczowców.. 
Niektórzy mogą nie pamiętać, ale w Polsce nie tak dawno były czasy kiedy cukier był na kartki a cytryny tylko na święta. W każdym razie zacna potrawa, kiedy pierwszy raz spróbowałem to byłem zaskoczony że połączenie naleśnika, miodu i cytryny może być takie dobre 🙂 Potem dopiero przekonałem się do frytek z octem. Nawiasem mówiąc podoba mi się Twoja ostatnia aktywność, ja nie mam nadążam czytać a co dopiero pisać 🙂
no ja nie pamiętam zbyt dobrze, ale chyba świta, że mimo kartek jakiś powidła choćby domowej roboty czy ser biały były…zawsze to coś więcej niż tylko cukier 🙂 Aktywność w sumie Piotrze byłaby jeszcze większa tylko jak zwykle doba za krótka 🙂
Nigdy naleśników z miodem i cytryną nie próbowałem – miód wydaję się na miejscu ale cytryna? Jeśli naleśnik z miodopodobnym czymś to z syropem klonowym – daje radę i smakuje + biały ser (ze śmietaną). A do octu z frytkami czy chipsami nie sądzę abym się przekonał. Podziwiam Piotrze. 🙂
U mnie w domu jadało się z białym serem ubitym z jajkami – nie spotkałam się ze śmietany przy okazji naleśników. A frytek z octem to ja też nie tknę. 🙂
Oj tak, ja również uwielbiam fakt iż mieszkając na Wyspach można sobie bezczelnie obchodzić podwójnie niektóre święta i tradycje 🙂 Nie omieszkałam zrobić inaczej z Tłustym Czwartkiem oraz Naleśnikowym Wtorkiem 🙂 Zrobiłam je nawet klasycznie z cukrem i cytryną i przyznaję bez bicia, że to połączenie smaków wcale nie jest takie złe!
ja też się w pracy skusiłam na irlandzki tradycyjny naleśnik. nie powiem, całkiem, całkiem… ale ja ogólnie lubię naleśniki i w sumie nie ważne z czym…mogą być nawet gołe 😉
my z powodu czwartkowej klęski, kiedy to nie wyszły nam pączki, dzisiaj podjęliśmy walkę, bo z tą klęską przecież nie mogliśmy żyć post cały, i zrobiliśmy je po raz kolejny, tym razem z innego przepisu. Mówię zrobiliśmy, ale to jest tekst typu – czepiło się g… statku i mówi płyniemy, bo wykorzystałam wolę walki męża i chęci córki i oni dziś rządzili w kuchni. A mnie teraz wątroba boli, bo co usmażyli jednego, to mnie przynosili.
Jutro nie robimy naleśników, co za dużo to niezdrowo.
Z tymi dodtakami też się kiedyś zastanawiałam, skąd nagle cytryna i dlaczego tylko z cukrem? Jeszcze syrop klonowy,
oj Kasiu trzeba było ten nadmiar pączków spakować i wysłać do Dublina. Sporo nas tu (bloggerów) to zajadalibyśmy się tymi pączkami chwaląc Cię pod niebiosa między jednym a drugim kęsem 🙂
U mnie naleśniki będą w piątek, bo tak 🙂 chciaż młody wpadł wieczorem do domu zdziwiony… jak to, nie ma naleśników?
U mnie tez zazwyczaj nalesniki w weekend..bo wtedy jest na to czas 😉
Cwaniaczek zjadł naleśniki w kantynie na uczelni, więc wiesz, zachciewajki wieczorową porą… w piątej będą z twarogiem 🙂
hehehe, u mnie w pracy w kantynie pewnie tez byly na deser ale ostatnio (o ile tam bywam) to wlatuje i wylatuje biorac na wynos jedzonko i nawet nie ma czasu sie przyjrzec co daja…. Czas zwolnic. Niech przyjdzie ta prawdziwa wiosna, pojde w gory i wroci balans i spokoj duszy 🙂