Miasteczko Carlow

Hrabstwo Carlow ma wiele ciekawych miejsc mimo, że jakoś w świadomości przeciętnego Irlandczyka jak i turysty, hrabstwo to nie kojarzy się z atrakcjami turystycznymi Irlandii. Samo miasteczko Carlow natomiast nie zachwyca, ale też nie rozczarowuje jakoś szczególnie. Może miałabym odmienne wrażenie gdybym była tam w innej części tygodnia.

Ja nocowałam kiedyś w tym miasteczku i w niedzielny poranek zaraz po śniadaniu, opuszczając hotel postanowiłam szybko zerknąć na to co oferuje miasteczko. Było puste, senne i ciche. Prawdopodobnie dlatego właśnie wydawało mi się smutne.

Miasteczko chwali się, że powstało w 12 wieku gdy Normanowie przybyli w te strony.I jeszcze tym, że przez 13 lat było kiedyś stolicą Irlandii. Co zobaczyłam na szybko w Carlow?

To co zostało z zapewne niegdyś imponującego zamku z czasów normańskich. Czyli dwie wieże i kawałek ściany zachodniej. Ciekawostką a zarazem niemalże anegdotą  jest powód, dzięki któremu dziś z zamku został prawie że tylko ślad. W 1814 roku osobnik o nazwisku Middleton wynajął zamek, aby przekształcić go na szpital psychiatryczny. Pan Middleton postanowił powiększyć okna i zburzyć kilka ścian i użył  do tego celu prochu. Źle jednak skalkulował ile prochu powinien użyć i zbyt mocny wybuch spowodował, że dwie trzecie zamku zawaliły się.

Pasjonaci architektury mogą chcieć zerknąć na gmach sądu, nieco przypominający świątynię grecką, wzorowany bowiem był na Partenonie. Jak można się łatwo domyśleć, w niedzielny poranek, mogłam podziwiać budynek zerkając jedynie przez zamknięty płot, trawnik oraz przysądowy parking.

Podjechałam jeszcze zobaczyć krzyż dedykowanym 640 lokalnym katolikom (Croppy jak ich nazywano od krótko obciętych włosów w przeciwieństwie do angielskiej arystokracji noszącej się z francuska) których zmasakrowano w maju 1798 roku za wspieranie powstania wywołanego przez Towarzystwo Zjednoczonych Irlandczyków. Zbiorowa mogiła nazywana jest Croppy Grave.