Altamont Gardens

Jeżdżąc po hrabstwie Carlow, w którymś z turystycznych miejsc rozmawiałam z pewną panią, która poleciła mi odwiedzenie Altamont Garden. Nie miałam tego ogrodu w planach, ale jakoś tak się porobiło że jednak do niego dojechałam. I ani przez chwilę nie żałowałam.

Przed wejściem do ogrodu stoi uroczy stary budynek. Za nim rozciągają się ogrody i część parkowa. Jest część ogrodów kwiatowych oraz kilka szlaków spacerowych. Jeden z nich zwany „river walk” prowadzi do rzeki przez las.

Osób spacerujących było sporo, ale przede wszystkim w części głównej ogrodu oraz wokół tutejszego stawu. Po przejściu zatłoczoną częścią ogrodu wybrałam się na spacer szlakiem w kierunku rzeki. Otwierając małą furtkę od której trasa się zaczynała, osoby idące z naprzeciwka powiedziały mi że to długa trasa. Nie miałam nic przeciwko dłuższemu spacerowi. Trasa była rzeczywiście dłuższa niż pozostałe, ale nie jakoś kosmicznie, do przejścia chyba w jakieś 40 minut.  Cieszyłam się, że ją wybrałam choćby dlatego, że większość czasu wiodła przez las. Wąska ścieżka a to wznosiła się a to ostro opadała w dół. Nie była jednak mecząca, a gdzieniegdzie były zrobione drewniane poręcze dla ułatwienia i podparcia się 🙂 Schodzenie w dół kiedyś musiało się skończyć i doszłam do rzeki. Szlak wiódł dalej w prawą stronę wzdłuż rzeki. Cisza, spokój i ścieżka wykoszona wśród wysokiej dzikiej trawy. Gdy już zaczynało się robić nudno, trasa skręcała ponownie w prawo i zarazem w górę – taka pętelka by wrócić do głównych ogrodów. Na pierwsze wzniesienie prowadziło 100 schodków. Gdy się je wszystkie pokonało, u ich szczytu czekała ławka… w sam raz dla tych co dali radę schodkom!  Na ławce siedziały już dwie panie, a ja po wdrapaniu się na górę musiałam mieć nie tęga minę, bo panie te ze śmiechem zapytały czy maja się przesunąć i zrobić mi miejsce do odpoczynku. Wybrałam jednak dalszy marsz przez łąkę, na szczycie której stała taka jakby mała świątynia. Ten marsz był dość dokuczliwy –  słońce paliło niemiłosiernie, a cienia jak na lekarstwo. Potem znów w stronę jeziora, przez ogrody główne i jesteśmy z powrotem na zewnątrz ogrodu.

Ogród Altamont jest w rękach prywatnych, a mimo tego  wstęp jest bezpłatny (póki co jak sami mówią na swojej stronie internetowej). Pewnie dlatego, że pieniądze zarabiają na czymś innym. Wśród zwiedzających jest  dużo amatorów ogrodnictwa. W Altamont Garden sprzedawane są wszelkiego rodzaju kwiaty, krzewy oraz drzewka. Do koloru, do wyboru, aż się oczy weselą od wszelkich kolorów i różnych odcieni zieleni.

Przed ogrodem są miejsca piknikowe i sporo osób rozsiadło się właśnie tam. Mi szkoda byłoby siedzieć przy parkingu obok tak uroczego miejsca, ale ja chyba jakaś dziwna jestem.

Żałuję tylko, że Altamont Garden nie jest bliżej Dublina, chociaż 1h drogi to w sumie też nie jest wielka wyprawa. Gdy pogoda dopisuje warto się tam wybrać na cały, leniwy dzień.