Aquasparta, Umbria

To miasteczko to było nasze pierwsze nieturystyczne spotkanie z Włochami. Owszem o miasteczku wspominają w przewodnikach (w odróżnieniu od Massy Martany), ale to co przede wszystkim różni je od MM to to, że Aquasparta nie pachnie świeżą farbą ani nie wabi turystów. W porównaniu do innych umbryjskich miasteczek jest relatywnie nowe bo pierwsze pisemne wzmianki na temat miasteczka pochodzą z X wieku. Miasteczko jest polecane ze względu na budynek Palazzo Cesi, który znajduje sie na głównym placu i wydaje się być w dość opłakanym stanie. (przynajmniej na zewnątrz).

Część starego miasta jest mikroskopijna ale za to bardzo oldskulowa. Na głównym placu mali chłopcy grali w piłkę, starszy pan popijał piwko a pewna zakonnica ucinała sobie pogawędkę z jeszcze innym panem. Gdy weszliśmy na plac zaległa cisza, taka co to w książkach ją opisują mówiąc, że słychać było brzęczenie muchy. I nie czuliśmy się, że cisza jest powodem tego, że są nas ciekawi ale bardziej że jesteśmy intruzami i naruszamy ich prywatność.

Pochodziliśmy małymi wąskimi uliczkami chodząc mniej więcej w kółko, ale to z powodu rozmiarów starej części miasta aż trafiliśmy na restaurację L’Agape. Nie pamiętam kiedy jadałam tak pyszne makarony i tak wspaniale przyrządzone mięso – prosto i naturalnie.  Restauracja to rodzinny kilkupokoleniowy biznes. My pojawiliśmy się w restauracji na mniej więcej pół godziny przed jej otwarciem, ale przyjęto nas. Obok przy dużym stole siedziała cała rodzinka właścicieli, włączając w to babcie i dzieci i wszyscy jedli kolację. W trakcie delektowania się deserami i espresso miałam ochotę poprosić właścicieli o przygarnięcie mnie do swojej rodziny by móc jadać  z nimi co wieczór.

Moze Cie tez zainteresowac
Królowa piratów	Newport	a tymczasem w Limerick..